• العربية
  • English
  • فارسی
 
«حضرت مهدی(ع)» :

اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ كما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.
من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٨)

   
 
 
 

نقش ائمه معصومين عليهم السّلام در تصحيح و تجويز قراآت‏ (3)


صيانت قرآن از هر گونه تحريف و تغيير

به مقتضاى كلام نورانى امام صادق عليه السّلام، قرآن بر يك حرف و داراى نص واحد است؛ نزول آن واحد بوده است، و ائمه عليهم السّلام بر قرائت قرآن نظارت كامل داشته و مردم را از قراآت غير مجاز، باز داشته‏اند. از همين روست كه قرآن پس از يك هزار و چهار صد سال، به دور از هر گونه تحريف لفظى باقى مانده و تمامى كلمات و آيات آن كه از طرف خداوند بر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نازل شده بدون هيچ گونه نقصانى يا افزايش، محفوظ مانده است.

قرآن موجود ما بين الدفتين، كه از سوره «حمد» آغاز و به سوره «ناس» ختم مى‏گردد، نزد همه مسلمين يك‏سان مانده است. مصونيت قرآن از هر گونه تحريف، به بعد خاصى محدود نمى‏شود و در ابعاد متفاوت مى‏باشد كه از جمله آنها، مواظبت بر قرائت صحيح آيات مى‏باشد. زيرا چه بسا با قرائت غير صحيحى، معنا و محتوا تغيير يابد.

علماى شيعه معتقدند قرآن از آغاز تا هميشه از هر گونه تحريفى و تغييرى مصون است. ايشان بر مدّعاى خود، همواره به اين ادّله استدلال مى‏نمايند:
__________________________________________________
(1) الكافى فى الاصول، ج 2، ص 631، ح 15، باب النوادر.
(2) بحار الانوار، ج 40، ص 156.
نزول قرآن و رؤياى هفت حرف، ص: 231
-----------------------------------------------------------------------------

1. آيه شريفه: إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ؛ «1» ما همواره قرآن را نازل كرديم و ما خود حافظ آنيم. اين آيه متضمن ضمانت و وعده الهى بر حفظ قرآن از هر گونه تحريف است و وعده الهى و ضمانت آن تخلّف ناپذير است. خداوند در آيه شريفه با چند تأكيد و سياق حصر، به صراحت بيان داشته است كه قرآن از هر گونه دستبردى مصون است.

2. آيه شريفه: وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ «2» قرآن كتاب عزيزى است كه باطل بر آن از پيش و پس راه نمى‏يابد. در آيه، تمام اقسام باطل از قرآن نفى شده است كه مستلزم نفى هر گونه تحريف از قرآن و مصون بودن آن از هر گونه تغيير و آسيب و بطلان نيز هست.

3. حديث ثقلين كه افراد زيادى از صحابه، آن را نقل كرده‏اند؛ چه از شيعه و چه از اهل سنت:
إنّي تارك فيكم الثقلين كتاب اللّه و عترتي أهل بيتي ما إن تمسّكتم بهما لن تضلّوا أبدا
؛ «3» من در بين شما دو چيز گرانبها قرار دادم: كتاب خدا و عترتم كه همان اهل بيتم هستند. در صورتى كه به آن دو تمسك كنيد، هرگز گمراه نمى‏شويد.

لازمه وجوب تمسك هميشگى به قرآن، عدم تحريف آن است.

4. روايت «عرض». امام صادق عليه السّلام فرمود:
كلّ حديث لا يوافق كتاب اللّه فهو زخرف؛ «4»

هر حديثى كه با كتاب خدا موافقت ندارد، زينت شده (و دست ساز) است.
طبق حديث مذكور، قرآن معيار و مقياس حق و باطل است. چگونه ممكن است خود تحريف شده باشد، در حالى كه امام صادق عليه السّلام آن را براى هميشه‏
__________________________________________________
(1) حجر (15) آيه 9.
(2) فصّلت (41) آيه 41.
(3) سنن ترمذى، ج 12، ص 200.
(4) الكافى فى الاصول، ج 1، ص 69.
نزول قرآن و رؤياى هفت حرف، ص: 232

به عنوان معيار ميزان حق و باطل بيان مى‏نمايد.

5. اعجاز قرآن، امرى مسلّم و قطعى است و خود قرآن در موارد متعدد، دعوت به تحدّى مى‏نمايد؛ به ويژه اعجاز بيانى و لفظى آن. اگر قرآن تحريف و تغيير كرده باشد، لازمه آن، محو اعجاز فصاحتى و بلاغتى قرآن است.

6. رخصت ائمه عليهم السّلام بر قرائت هر يك از سور قرآن در نمازهاى واجب كه دليل بر سلامت سوره‏ها از تحريف و تغيير است. زيرا در صورت هر گونه تغيير و تحريف در سوره‏ها، موجب بطلان نماز خواهد گرديد؛ چون در غير اين صورت سوره نماز به شكل كامل آن قرائت نشده و نماز مبتلا به نقصان شده است.

لذا علماى بزرگوار شيعه از متقدمان تا متأخران، معتقد به صيانت قرآن از هر گونه تحريف بوده‏اند. به تعدادى از آنان اشاره مى‏شود:

1. شيخ صدوق مى‏گويد: «اعتقاد ما بر آن است كه قرآنى كه خداوند بر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نازل كرده است، همان ما بين الدفتين مى‏باشد، كه در دست مردم است.» «1»

2. سيد مرتضى علم الهدى گويد: «علم به صحت نقل قرآن، همانند علم به وجود بلاد و حوادث بزرگ، غير قابل انكار است.» «2»

3. مرحوم طبرسى گويد: «سخن در مورد افزايش و نقصان قرآن، هرگز پذيرفته نيست.» «3»
4. علامه طباطبايى: «قرآنى كه خداوند بر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نازل نموده است، همان طور كه نازل شده مصون مانده است.» «4»

__________________________________________________
(1) شيخ صدوق، اعتقاد الاماميه، ص 93.
(2) تفسير صافى، مقدمه 6.
(3) مجمع البيان، مقدمه پنجم، ج 1، ص 5.
(4) الميزان، ج 12، ص 107.

نزول قرآن و رؤياى هفت حرف، ص: 233
---------------------------------------------------------------------------



 

انجمن‌ها
دانشگاه‌ها
پژوهشگاه‌ها
مراجع عظام
سایر

انتشار محتوای این وبگاه تنها با ذکر منبع مجاز میباشد

X
Loading