اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ كما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.
من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٨)
بررسی کیفیت نزول لفظی و معنوی قرآن کریم در منظر روایات
سید رضا مؤدب ، حمیدرضا یونسی
چکیده:
پژوهش حاضر با استناد به روایات منقول در منابع شیعه به اثبات نظریه «نزول لفظی و معنوی قرآن کریم» توأمان از سوی خداوند متعال پرداخته، و با استناد به تأکید روایات بر نزول قرآن کریم به زبانی(لغتی) خاص و بیان دو لفظ «آیه و معنا» درباره نزول قرآن، و وجود محکمات و متشابهات در آیات و نیز نسبت انزال قرآن کریم به خداوند متعال اثبات می کند که پیامبر اکرم هیچ دخل و تصرفی در نزول آیات و ابلاغ آن به مردم هم در مقام لفظ و هم در مقام معنا نداشته است. نویسندگان مقاله با طرح این مباحث به نقد و ردّ نظریه دکتر سروش در باب کیفیت نزول قرآن از دیدگاه روایات پرداخته اند.
واژههای کلیدی: قرآن کریم، نزول لفظی و نزول معنوی، دکتر سروش، کیفیت نزول، نقد نظریه.
شماره ۶ - ( پاییز -زمستان ۱۳۹۰ ) حدیث پژوهی
Attachment | Size |
---|---|
کیفیت نزول لفظی و معنوی قرآن از منظر روایات .pdf | 2.17 MB |