بررسی سندی و دلالی روایتِ «خَیْرٌ لِلنِّسَاءِ أَنْ لَایَرَیْنَ الرِّجَالَ وَ لَایَرَاهُنَّ الرِّجَالُ»
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده داود اسماعیلی
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
روایتِ «خیر للنساء» ازجمله از جمله روایات مشهوری است که با عبارات گوناگون در متون تاریخی، اخلاقی و حدیثی شیعه و اهلسنت گزارش شده است؛ اما بهرغم گزارش روایت در متون حدیثی مختلف، به اعتبار سندی آن کمتر توجه شده و بیشتر مطالعات در حوزۀ دلالت این روایت صورت گرفته است.
این پژوهش با توجه به سیر روایتگری حدیث در منابع شیعه و اهلسنت و بررسی دیدگاههای ارائهشده در فهم متن آن، به این نکته متفطن شده که ازنظر سندی این حدیث فاقد اعتبار است و بیشتر منابع آنرا بهصورت مرسل گزارش نمودهاند؛ همچنین در برخی گزارشها اضطراب قابل توجهی دیده میشود.
در بخش دلالت نیز بیشتر پژوهشگران، روایت را ناظر به حکمی خاص در مورد زنان دانسته و بر این باورند که زنان باید با پرداختن به فعالیتهای مربوط به خانهداری و تربیت فرزند از حضور در اجتماع پرهیز کنند؛ درحالیکه با اغماض نسبت به سند این حدیث، اگر مضمون روایت مورد تأمل قرار گیرد، برداشتهای دیگری نیز دربارۀ آن قابل طرح است و درنتیجه نمیتوان براساس این کلام، زنان را از حق حضور اجتماعی خود محروم ساخت.
کلیدواژهها
زن خیر خیرٌ للنساء خانهداری اجتماع
مجله حدیث پژهی : دوره و شماره: دوره 15، شماره 1 - شماره پیاپی 29، تیر 1402،