اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.
من ختمکنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع مینماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)
21 - استماع قرآن براى شنونده به همراه ملال و رنجش نيست و هرچه قرآن تلاوت شود، گرچه بهصورت تكرار هم باشد، موجب ملالت، براى شنونده نمىشود.
- فتح، 27: هرآينه شما مؤمنان با دلى امن وارد مسجد حرام خواهيد شد.P}
- مائده، 15.P}
22 - حفظ نمودن قرآن، امرى است كه به آسانى انجام مىگيرد، برخلاف كتابهاى ديگر كه در مقايسه با قرآن، حفظ نمودن آنها، سهل و هموار نيست. اين مطلب را سيوطى از آيه شريفه: {/و لقدْ يسّرْنا الْقُرْآن لِلذِّكْرِ/}{P1P}، الهام گرفته است. لذا، خرد سالانى به حفظ قرآن به صورت كامل، مبادرت نموده اند و حافظ كل قرآن گرديده اند.
23 - بهره مندى قرآن از حقائق و مجازات كه در قرآن به تناسب از آنها استفاده شده است.
24 - تشبيهات و استعارات قرآن نيز از بلاغات قرآن به حساب آمده است و در قرآن، بىمانند است.
25 - كنايات قرآن و همچنان، ايجاز و اطناب در آيات قرآن از اقسام بلاغات به حساب آمده و قرآن در بهره مندى از آنها سرآمد روزگار است. همچنان كه ديگر اقسام بدايع، مثل ايهام، استخدام، التفات و... از برجستگى هاى قرآن است.