اعجاز قرآن . عالمان اهل سنت : سیوطی (2)

5 - آغاز سوره‏ها و پايان سوره‏ها كه از بلاغت خاصى برخوردار است. مانند، آغاز برخى از سوره‏ها كه با تسبيح خدا، حروف تهجى، نداء، جمل خبريه، قسم، شرط، امر و استفهام، دعا و... مى‏باشد و هريك داراى لطايف ويژه‏اى است.

6 - از ديگر وجوه اعجاز قرآن، آيات شبيه به يكديگر آن مى‏باشد كه قصّه يا مطالب واحدى، با تعابير گوناگون ذكر شده كه برخى از اجزاء آن بر برخى ديگر مقدّم يا مؤخّر شده كه خود از لطايف قرآنى است مانند آيه شريفه:

{/اُدْخُلُوا الْباب سُجّداً و قُولُوا حِطّةٌ نغْفِرْ لكُمْ خطاياكُمْ/}{بقره 58} و آيه شريفه: {/و قُولُوا حِطّةٌ و اُدْخُلُوا الْباب سُجّداً نغْفِرْ لكُمْ خطِيئاتِكُمْ/}{اعراف 161}. و مانند آيه شريفه: {/قُلْ إِنّ هُدى اللّهِ هُو الْهُدى‏/}{بقره 120} و آيه شريفه: {/قُلْ إِنّ الْهُدى‏ هُدى اللّهِ/}{ال عمران 73}.

7 - از ديگر وجوه اعجاز، آيات به ظاهر متعارض آن است كه گرچه در ابتداء به نظر متعارض مى‏رسد و لكن سازگار و به يكديگر مربوط هستند. مانند: آيه، نفى سؤال در روز قيامت و آيه سؤال نمودن در روز قيامت، كه در مورد نخست، سؤال نمودن در روز قيامت، نفى شده و در آيه ديگر، لازم شمره شده كه آيات آن چنين است:

{/فإِذا نُفِخ فِي الصُّورِ فلا أنْساب بيْنهُمْ يوْمئِذٍ و لا يتساءلُون/}{ال عمران 73}. و آيه شريفه: {/و أقْبل بعْضُهُمْ على‏ بعْضٍ يتساءلُون/}{ مومنون 101}

از ابن عباس نقل شده، عدم سؤال، مربوط به قبل از نفخه ثانيه و سؤال از يكديگر، بعد از نفخه ثانيه است.

8 - وجود ناسخ و منسوخ از ديگر ويژگيهاى اعجاز قرآن است و از اختصاصات قرآن به حساب مى‏آيد، كه برخى از آيات، ناسخ ديگر و به جهت حكمتهاى مانند، تيسير بر امّت بوده است.

------------------------------------------------

اعجاز قران . مودب . ص 150