اهمیت معاد در آیه 7 تغابن :
خداوند متعال در اهمیت معاد می فرماید: «زَعَمَ الَّذينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا قُلْ بَلى وَ رَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِما عَمِلْتُمْ وَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسير» ؛ كافران پنداشتند كه هرگز برانگيخته نخواهند شد، بگو: آرى به پروردگارم سوگند كه همه شما (در قيامت) برانگيخته خواهيد شد، سپس آنچه را عمل مىكرديد به شما خبر داده مىشود، و اين براى خداوند آسان است! کافران گمان می کردند که هرگز برانگیخته نخواهند شد. در بخشی از آیه آمده است که ای پیامبر بگو «بَلى وَ رَبِّي لَتُبْعَثُنَّ» به پرودگارم سوگند که همه شما برانگیخته خواهید شد و در ادامه آیه می فرماید «ثمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِما عَمِلْتُمْ» سپس آنچه را عمل می کردید و انجام دادید به شما خبر می دهند. سپس می فرماید «وَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسير» و این برانگیختن برای خدا آسان است.
در آغاز آیه، خداوند به پیامبر دستور می دهد که سوگند یاد کند که قیامت و حشر و نشر حتمی است و سوگند یاد کردن نشانه اهمیت موضوع است؛ انسان نیز باید از سوگند یاد کردن بپرهیزد به جز در مواردی که موضوع دارای اهمیت خاص باشد؛ خصوصا سوگندی که به خداوند و صفات خداوند مرتبط باشد و هرچه که موضوع سوگند مهم تر باشد، سوگند در آنجا دارای اهمیت بیشتری است. در آیه یاد شده نیز، پیامبر سوگند یاد نمود که «بلی و ربی»؛ سوگند به پروردگارم؛ که نشان از اهمیت مساله معاد می باشد. در خصوص آیه مذکور، این نکته نیز قابل ذکر است که در این آیه، علاوه بر تاکیداتی که در آغاز آیه آمده است، با عبارت لتبعثن و لتنبئون، تاکید در مسئله معاد، تکرار شده و مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. در پایان آیه هم اشاره شده که شاید این کار برای شما سخت باشد، لکن برپایی قیامت برای خداوند آسان است «وَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسير»؛ بدین جهت نباید تردیدی داشت که برپایی قیامت برای خداوند آسان است و کسی که به خداوند ایمان دارد و در واقع مبدا را پذیرفته است، قیامت را نیز باید بپذیرد.
ضروری است در این مورد تامل کنیم که آغاز آیه با تعبیر زعم شروع شده است: «زَعَمَ الَّذينَ كَفَرُوا» و می دانیم که این واژه معمولا در جایی به کار می رود که عقیده نادرستی وجود دارد؛ یعنی کافران گمان و زعم دارند که برانگیخته نمی شوند و تعبیر زعم برای جایی به کار می رود که انسان هنوز به یقین در آن خصوص نرسیده است و خداوند می خواهد بیان کند که این گمان خود را اصلاح کنید و بدانید که قیامت امر حقی است .گاهی هم از واژه زعم با عبارت پندار باطل یاد شده است که نشان می دهد که کفار چنین گمان باطلی داشته اند که برانگیخته نمی شود و خداوند می خواهد در این آیه پندار آنان را نیز اصلاح کند و ایمان به خدا را در وجود آنها نسبت به خود و سپس به وجود قیامت قطعی نماید.
.jpg)
