اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.
من ختمکنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع مینماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)
علامه محمد باقر مجلسى محدث بزرگوار شيعه، مرحوم مجلسى، (م 1110 ه. ق) تنها روايتى را كه در احاديث شيعه، بر هفت حرف در الفاظ قرآن دلالت دارد، در كتاب خود مىآورد.
ايشان عقيدۀ خود را اين گونه بازمىگويد: خبر (روايت صدوق مبنى بر قرائت سبعة احرف) ضعيف است و با اخبار فراوانى كه خواهد آمد، مخالف است، و آن را بر قرائات سبعة حمل كردهاند كه چنين حملى درست نيست؛
زيرا قرّاى سبعة پس از پيامبر، متولد شدند... و بدون ترديد ما مجازيم تا بر اساس قرائات مشهور قرائت نماييم. زيرا بر آن، اخبار مستفيضهاى وجود دارد تا آن كه امام زمان (عج) ظهور نمايد و قرآن را براى ما بر اساس حرف واحد و قرائت واحد، آشكار كند. خداوند درك محضر ايشان را روزى ما نمايد.
لذا ايشان اعتقادى بر حديث سبعة احرف در مورد الفاظ قرآن ندارد و معتقد است نزول قرآن واحد و داراى قرائت واحد است.
آرى؛ قرآن به لحاظ گستردگى معنا، داراى بطون و معانى متعددى است و ايشان در كتاب القرآن در باب: «إنّ للقرآن ظهرا و بطنا» روايات متعددى را ذكر مىنمايد كه دلالت دارد بر اين كه قرآن داراى بطون متعدد است.
--------------------------------------------------------------------------
(1) بحار الانوار، ج 82، ص 65.