معاد : یوم الخروج :

یوم الخروج :

از دیگر توصیف های خاص در مورد جهان آخرت «يَوْمُ الْخُرُوجِ» است به معنای روز خارج شدن. این نام در سوره ق آمده است: «ذلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ»؛ روزی است که نفخ دوم صور دمیده شود . آن روزی است که همه اموات زنده می شوند و از قبرها خارج می شوند. برخی از مفسران آورده اند که آن روز، روز خارج شدن از مرگ به حیات ، از عالم برزخ به عالم آخرت و از درون به برون و از پنهان به آشکار است.

هر یک از این خروج ها خودش مرحله ای از سیر حرکت انسان است؛ آنجا که انسان از مرگ به حیات می رسد، یا آنجا که از عالم برزخ جدا می شود و به عالم آخرت می رود. یا اینکه از وضعیت پنهان به آشکار می رسد، هر یک از اینها می تواند مصداقی برای یوم الخروج باشد، یعنی از مرحله قبلی به مرحله بعدی وارد می شود.

در سوره معارج هم به خروج اشاره شده است و خداوند می فرماید: «يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً كَأَنَّهُمْ إِلى‏ نُصُبٍ يُوفِضُون»؛‏ روز موعود آنها همان روزی است که از قبرها به سرعت خارج می شوند؛ گویی به سوی بت هایشان می دوند . آیه یاد شده از تعابیر بسیار مهمی است که حوادث قیامت را نشان می دهد که با سرعت فوق العاده ای انجام می گیرد.

آیه در مقام طعنه و سخریه ای است نسبت به بت پرستان و بت پرستی؛ چرا که مهمترین بخش زندگی آنها همین بت پرستی بوده و سرمایه آنها را به خودش اختصاص داده، به طوری که دویدن آنها به سوی بت ها به عنوان نمونه روشن حرکت و شتاب معرفی شده است . در پایان آیه این چنین آمده است «كَأَنَّهُمْ» گویی «إِلى‏ نُصُبٍ» به سمت بت هایی که در دنیا داشته اند «يُوفِضُون» می دوند و حرکت می کنند.