اعجاز قرآن از نظر آیه الله حوئی .(2)

ایه الله خویی پس از وجه بلاغت، وجوه ديگر اعجاز قرآن را تا آنجا كه تاكنون شناخته شده و دانشمندان بر آن اعتراف دارند، به شرح ذيل مى‏داند:

«قرآن و معارف «2»»

ايشان، معارف قرآنى را امرى خارج از توان بشر مى‏داند و بيان مى‏كند كه خداوند در آيات فراوانى تصريح مى‏كند به اينكه پيامبر صلى اللّه عليه و اله و سلم «امّى» بود يعنى نزد كسى تعليم نديده بود و با اين‏حال او كتابى پر از معارف گرانقدر و ارزشمند را آورد، كتابى كه دانشمندان را شگفت‏زده نموده است، و على فرض كه او امّى نبود و اين معارف را از علماء آن عصر فراگرفته بود، آيا لازم نبود آن علماء از آن دانش به شكل كاملتر بهره‏مند باشد؟ درحالى‏كه آنها، اعراب جاهلى، بت‏پرست و معتقد به خرافات و اوهام بودند «3».

و همينطور اگر پيامبر صلى اللّه عليه و اله و سلم محتوى و معارف كتاب خود را از كتب عهدين رايج آن روز گرفته باشد، آيا نمى‏بايد معارف قرآنى، بازده و برگزيده‏اى از همان مطالب عهدين باشد كه كاملا با آنها موافق باشد، در حالى‏كه مخالفت مطالب قرآن را با عهدين، مى‏يابيم و ايشان مى‏گويد:

ما مخالفت كتاب قرآن را در همه حوزه‏ها با عهدين لمس مى‏كنيم و معارف قرآن را از موهومات و خرافاتى كه عهدين پر است از آنها، منزه مى‏دانيم «4».
__________________________________________________

(2)- القرآن و المعارف، البيان، ص 57.
(3)- همان، ص 57.
(4)- و نحن ترى مخالفة القرآن مكتب العهدين في جميع النواحى و تنزيهه لحقائق المعارف عن الموهومات الخرافيه التى ملأت كتب العهدين و غيرها من مصادر التعلّم في ذلك العصر. ر. ك. به همان‏.
------------------------------------------------------------------------------

ايشان به مواردى از معارف قرآن اشاره مى‏نمايد و سپس آنها را با عهدين مقايسه مى‏نمايد تا نشان بدهد كه محال است قرآن بازخوردى و سايه‏اى از مطالب عهدين باشد، مانند: موضوع صفات خدا، كه در قرآن، خداوند منزّه از هر كاستى و نقصى است آن‏چنان‏كه در آيه شريفه مى‏فرمايد: وَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً سُبْحانَهُ بَلْ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ «1» (يهود و نصارى گفتند، خداوند، فرزندى براى خود انتخاب كرده است! منزه است او، بلكه آنچه در آسمان‏ها و زمين است، از آن اوست و همه‏چيز در برابر او خاضعند و آيه شريفه: لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ «2» چشمها او را نمى‏بيند ولى او همه چشمها را مى‏بيند و بخشنده (انواع نعمتها) و آگاه (از همه‏چيز) است.

ايشان به مواردى از آيات در توصيف انبياء نيز مى‏پردازد و مواردى از عهدين را در مقايسه با آنها ذكر مى‏كند كه حكايت از استوارى معارف قرآنى دارد و اينكه عهدين هرگز نمى‏تواند منشأ اطلاعات پيامبر صلى اللّه عليه و اله و سلم باشد و مى‏فرمايد:

آيا ممكن است كسى حكم كند كه محمد صلى اللّه عليه و اله و سلم معارفش را و محتويات ارزشمند قرآن را از اين سخافات و موهمات (عهدين) گرفته باشد «3»؟
-------------------------------------------------------------------------------

(1)- سوره بقره، آيه 116.
(2)- سوره انعام، آيه 103.
(3)- علامه خوئى: و هل يمكن أن يحكم ان محمّدا صلى اللّه عليه و اله و سلم قد اقتبس معارفه و أخذ محتويات قرآنه العظيم من هذه السخافات. ر. ك. به البيان، ص 67
-------------------------------------------------------------------------------
اعجاز قرآن در نظر اهل بيت عصمت ع و بيست نفر از علماى بزرگ اسلام، ص: 89