لَو لَمْ یبْقَ منَ الدُّنیا اِلاَّ یومٌ واحِدٌ لَطَوّلَ اللهُ ذلِكَ الیومَ حَتّی یخرُجَ قائمُنا أَهْلَ البَیت.
اگر از عمر دنیا تنها یک روز مانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی میکند تا قائم ما اهل بیت(علیهالسلام) ظهور یابد. (منتخبالاثر، ص ٢٥٤)
ایه الله خویی پس از وجه بلاغت، وجوه ديگر اعجاز قرآن را تا آنجا كه تاكنون شناخته شده و دانشمندان بر آن اعتراف دارند، به شرح ذيل مىداند:
«قرآن و معارف «2»»
ايشان، معارف قرآنى را امرى خارج از توان بشر مىداند و بيان مىكند كه خداوند در آيات فراوانى تصريح مىكند به اينكه پيامبر صلى اللّه عليه و اله و سلم «امّى» بود يعنى نزد كسى تعليم نديده بود و با اينحال او كتابى پر از معارف گرانقدر و ارزشمند را آورد، كتابى كه دانشمندان را شگفتزده نموده است، و على فرض كه او امّى نبود و اين معارف را از علماء آن عصر فراگرفته بود، آيا لازم نبود آن علماء از آن دانش به شكل كاملتر بهرهمند باشد؟ درحالىكه آنها، اعراب جاهلى، بتپرست و معتقد به خرافات و اوهام بودند «3».
و همينطور اگر پيامبر صلى اللّه عليه و اله و سلم محتوى و معارف كتاب خود را از كتب عهدين رايج آن روز گرفته باشد، آيا نمىبايد معارف قرآنى، بازده و برگزيدهاى از همان مطالب عهدين باشد كه كاملا با آنها موافق باشد، در حالىكه مخالفت مطالب قرآن را با عهدين، مىيابيم و ايشان مىگويد:
ما مخالفت كتاب قرآن را در همه حوزهها با عهدين لمس مىكنيم و معارف قرآن را از موهومات و خرافاتى كه عهدين پر است از آنها، منزه مىدانيم «4».
__________________________________________________
(2)- القرآن و المعارف، البيان، ص 57.
(3)- همان، ص 57.
(4)- و نحن ترى مخالفة القرآن مكتب العهدين في جميع النواحى و تنزيهه لحقائق المعارف عن الموهومات الخرافيه التى ملأت كتب العهدين و غيرها من مصادر التعلّم في ذلك العصر. ر. ك. به همان.
------------------------------------------------------------------------------
ايشان به مواردى از معارف قرآن اشاره مىنمايد و سپس آنها را با عهدين مقايسه مىنمايد تا نشان بدهد كه محال است قرآن بازخوردى و سايهاى از مطالب عهدين باشد، مانند: موضوع صفات خدا، كه در قرآن، خداوند منزّه از هر كاستى و نقصى است آنچنانكه در آيه شريفه مىفرمايد: وَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً سُبْحانَهُ بَلْ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ «1» (يهود و نصارى گفتند، خداوند، فرزندى براى خود انتخاب كرده است! منزه است او، بلكه آنچه در آسمانها و زمين است، از آن اوست و همهچيز در برابر او خاضعند و آيه شريفه: لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ «2» چشمها او را نمىبيند ولى او همه چشمها را مىبيند و بخشنده (انواع نعمتها) و آگاه (از همهچيز) است.
ايشان به مواردى از آيات در توصيف انبياء نيز مىپردازد و مواردى از عهدين را در مقايسه با آنها ذكر مىكند كه حكايت از استوارى معارف قرآنى دارد و اينكه عهدين هرگز نمىتواند منشأ اطلاعات پيامبر صلى اللّه عليه و اله و سلم باشد و مىفرمايد:
آيا ممكن است كسى حكم كند كه محمد صلى اللّه عليه و اله و سلم معارفش را و محتويات ارزشمند قرآن را از اين سخافات و موهمات (عهدين) گرفته باشد «3»؟
-------------------------------------------------------------------------------
(1)- سوره بقره، آيه 116.
(2)- سوره انعام، آيه 103.
(3)- علامه خوئى: و هل يمكن أن يحكم ان محمّدا صلى اللّه عليه و اله و سلم قد اقتبس معارفه و أخذ محتويات قرآنه العظيم من هذه السخافات. ر. ك. به البيان، ص 67
-------------------------------------------------------------------------------
اعجاز قرآن در نظر اهل بيت عصمت ع و بيست نفر از علماى بزرگ اسلام، ص: 89