أنَا بَقِيَّةُ اللّه ِ في أرضِهِ و خَليفَتُهُ و حُجَّتُهُ عَلَيكُم ؛ حديث
امام مهدى عليه السلام :من يادگار خدا در زمين و جانشين و حجّت او بر شما هستم .
حضرت امام خمینی در مورد ديگر معتقد است كه هركس اهل عرفان باشد و به قرآن به نظر عرفانى نگاه مىكند، اعجاز آن را از اين زاويه، كاملا درك مىكند. امّا اگر اهل آن نباشد، فقط به فصاحت لفظى آن خواهد پرداخت و مىفرمايد:
الان نيز آنهايى كه هم افق آنها (اعراب جاهلى) هستند، جز تركيبات لفظيه و محسنات بديعيه و بيانيّه چيزى از اين لطيفه الهيه ادراك نكنند. و اما آنها كه به اسرار و دقائق معارف آشنا و از لطايف توحيد و تجريد باخبرند،
وجهه نظرشان در اين كتاب الهى و قبله آمالشان در اين وحى سماوى، همان معارف آن است و به جهات ديگر چندان توجهى ندارند. هركس به عرفان قرآن و عرفاى اسلام كه كسب معارف از قرآن نمودند نظر كند ... مىفهمد [و اذعان مىكند كه اعجاز قرآن در معارف آن است] و براى او، تصديق به اينكه كتاب وحى الهى و اين معارف، معارف الهيه است، مؤونهاى ندارد «1».
ازاينرو، امام خمينى، بر اين نكته تاكيد دارد كه قرآن كتاب همه اعصار و همه ادوار زندگى هست و مىفرمايد:
آنكه قانون اسلام را آورده است، خدا است، خدا است كه محيط بر همه اعصار است، قرآن است كه كتاب همه اعصار است «2».
و به اين جهت، حضرت امام تمام مطالب قرآنى را داراى اسرار و نكات عرفانى مىداند، گرچه، مطلبى حتى در قرآن چند بار تكرار شده باشد و مىفرمايد:
شما مىدانيد كه قرآن معجزه است و در عين حال در قرآن، راجع به مسائل، تكرار زياد است، البته در هر تكرارى مسائلى طرح شده است. اما براى اينكه قرآن براى رشد مردم آمده است و براى انسان سازى، مسائلى كه براى ساختمان انسان است، نمىشود، يك دفعه بگويند و از آن رد بشوند، بايد آن را مكرر بخوانند «3».
ايشان معتقد است به خاطر همين وجوه اعجاز قرآن، به ويژه اعجاز عرفانى آن، بشر از آوردن به مانند آن، احساس عجز نموده و بر بزرگى آن اعتراف دارد و مىفرمايد:
قرآن كريم خود در چند جا معجزه بودن خود را به تمام بشر در تمام دورهها اعلان كرده است و عجز جميع بشر را بلكه تمام جن و انس را از آوردن به مثل آن را ابلاغ كرده.
امروز ملت اسلام همين نشانه خدا را در دست دارند و به تمام غائله بشرى از روى كمال اطمينان، اعلان مىكنند كه اين نشانه پيغمبرى نور پاك محمد صلى اللّه عليه و اله و سلم است. هر كس از دنياى پر آشوب علم و دانش مثل آن را بياورد، ما تسليم او مىشديم و از گفته هاى خود برمىگرديم «4».
***__________________________________________________
(1)- ر. ك به آداب الصلوة، امام خمينى ص 264.
(2)- ر. ك صحيفه نور، امام خمينى 7/ 121.
(3)- ر. ك به همان 9/ 153.
(4)- ر. ك به كشف الاسرار، امام خمينى، ص 47.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
اعجاز القرآن در نظر اهل بيت عصمت ع و بيست نفر از علماى بزرگ اسلام، ص: 97