لَو لَمْ یبْقَ منَ الدُّنیا اِلاَّ یومٌ واحِدٌ لَطَوّلَ اللهُ ذلِكَ الیومَ حَتّی یخرُجَ قائمُنا أَهْلَ البَیت.
اگر از عمر دنیا تنها یک روز مانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی میکند تا قائم ما اهل بیت(علیهالسلام) ظهور یابد. (منتخبالاثر، ص ٢٥٤)
حضرت امام خمینی در مورد ديگر معتقد است كه هركس اهل عرفان باشد و به قرآن به نظر عرفانى نگاه مىكند، اعجاز آن را از اين زاويه، كاملا درك مىكند. امّا اگر اهل آن نباشد، فقط به فصاحت لفظى آن خواهد پرداخت و مىفرمايد:
الان نيز آنهايى كه هم افق آنها (اعراب جاهلى) هستند، جز تركيبات لفظيه و محسنات بديعيه و بيانيّه چيزى از اين لطيفه الهيه ادراك نكنند. و اما آنها كه به اسرار و دقائق معارف آشنا و از لطايف توحيد و تجريد باخبرند،
وجهه نظرشان در اين كتاب الهى و قبله آمالشان در اين وحى سماوى، همان معارف آن است و به جهات ديگر چندان توجهى ندارند. هركس به عرفان قرآن و عرفاى اسلام كه كسب معارف از قرآن نمودند نظر كند ... مىفهمد [و اذعان مىكند كه اعجاز قرآن در معارف آن است] و براى او، تصديق به اينكه كتاب وحى الهى و اين معارف، معارف الهيه است، مؤونهاى ندارد «1».
ازاينرو، امام خمينى، بر اين نكته تاكيد دارد كه قرآن كتاب همه اعصار و همه ادوار زندگى هست و مىفرمايد:
آنكه قانون اسلام را آورده است، خدا است، خدا است كه محيط بر همه اعصار است، قرآن است كه كتاب همه اعصار است «2».
و به اين جهت، حضرت امام تمام مطالب قرآنى را داراى اسرار و نكات عرفانى مىداند، گرچه، مطلبى حتى در قرآن چند بار تكرار شده باشد و مىفرمايد:
شما مىدانيد كه قرآن معجزه است و در عين حال در قرآن، راجع به مسائل، تكرار زياد است، البته در هر تكرارى مسائلى طرح شده است. اما براى اينكه قرآن براى رشد مردم آمده است و براى انسان سازى، مسائلى كه براى ساختمان انسان است، نمىشود، يك دفعه بگويند و از آن رد بشوند، بايد آن را مكرر بخوانند «3».
ايشان معتقد است به خاطر همين وجوه اعجاز قرآن، به ويژه اعجاز عرفانى آن، بشر از آوردن به مانند آن، احساس عجز نموده و بر بزرگى آن اعتراف دارد و مىفرمايد:
قرآن كريم خود در چند جا معجزه بودن خود را به تمام بشر در تمام دورهها اعلان كرده است و عجز جميع بشر را بلكه تمام جن و انس را از آوردن به مثل آن را ابلاغ كرده.
امروز ملت اسلام همين نشانه خدا را در دست دارند و به تمام غائله بشرى از روى كمال اطمينان، اعلان مىكنند كه اين نشانه پيغمبرى نور پاك محمد صلى اللّه عليه و اله و سلم است. هر كس از دنياى پر آشوب علم و دانش مثل آن را بياورد، ما تسليم او مىشديم و از گفته هاى خود برمىگرديم «4».
***__________________________________________________
(1)- ر. ك به آداب الصلوة، امام خمينى ص 264.
(2)- ر. ك صحيفه نور، امام خمينى 7/ 121.
(3)- ر. ك به همان 9/ 153.
(4)- ر. ك به كشف الاسرار، امام خمينى، ص 47.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
اعجاز القرآن در نظر اهل بيت عصمت ع و بيست نفر از علماى بزرگ اسلام، ص: 97