اعجاز قرآن از نظر عسگری و امام زمان « عليه السّلام»

«امام عسگرى عليه السّلام»
امام حسن بن على عسگرى عليه السّلام در روايتى كه از ايشان نقل شده است، قرآن را كلام خدا و برترين كلام و سخن مى‏داند به شكلى كه هيچ كلامى همپا و در رديف آن نيست. در واقع اعجاز قرآن در آن است كه از جنس سخن است ولى سخنى كه به‏مانند آن نتوان آورد، اگرچه كلمات آن، همان كلمات مورد استفاده است، اما انتخاب كلمات و قالبهاى آن، در حد اعجاز است. لذا حضرت مى‏فرمايد:
ان لكلام اللّه فضلا على الكلام، كفضل اللّه على خلقه و لكلامنا فضل على كلام الناس كفضلنا عليهم «2». همانا كلام خدا بر هر كلام ديگرى برترى دارد، همان‏طور كه خداوند متعال بر مخلوقاتش برترى دارد و براى كلام ما (ائمه) برترى بر كلام مردم هست، همان‏طور كه خود ما بر آنها برترى داريم.
«امام زمان «عج»»
دوازدهمين پيشواى تشيع حضرت صاحب الزمان «عج» خود، قرآن ناطق است و براساس احكام قرآن حكومت عدل محض الهى را بنيان خواهند نهاد. در رواياتى كه از حضرت رسيده است، قرآن را متقن‏ترين كتاب الهى دانسته و در پاسخ سؤالاتى كه از ايشان شده، در مواردى، آنها را به قرآن ارجاع داده است، كه حكايت از اعجاز در استوارى معنى و مفهوم قرآن و عدم زوال‏پذيرى قرآن دارد، به‏عنوان مثال در مورد علّت غيبت خودشان در پاسخ به سؤالات اسحاق بن يعقوب او را به‏
__________________________________________________
(1)- همان.
(2)- كشف الغمه، اربلى 2/ 421.
اعجاز القرآن در نظر اهل بيت عصمت ع و بيست نفر از علماى بزرگ اسلام، ص: 46
قرآن ارجاع داده و مى‏فرمايد:
و اما علة ما وقع من الغيبة فان اللّه عزّ و جلّ يقول: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْياءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ «1». امّا در علت غيبت، به آيه شريفه، نظر نمائيد كه مى‏فرمايد: اى اهل ايمان، از چيزهائى نپرسيد كه اگر براى شما آشكار شود، شما را ناراحت مى‏كند «2».
حضرت در مورد ديگرى در مورد معنى حروف مقطعه كهيعص، آن را از اختصاصات قرآن دانسته و آن را از اخبار غيبى قرآن مى‏شمارد. سعد بن عبد اللّه در اين مورد مى‏گويد:
فاخبرنى يا بن رسول اللّه عن تأويل كهيعص قال عليه السّلام هذه الحروف من انباء الغيب «3». (سعد بن عبد اللّه قمى) مى‏گويد: يا بن رسول اللّه مرا از تأويل كهيعص خبر بده: حضرت فرمود: اين حروف از خبرهاى غيبى است.
***__________________________________________________
(1)- سوره مائده، آيه 101.
(2)- بحار 53/ 181.
(3)- همان 52/ 180.