اهمیت معاد در آیه 5 رعد :

خداوند متعال در اهمیت معاد می فرماید: «وَ إِنْ تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَ إِذا كُنَّا تُراباً أَ إِنَّا لَفي‏ خَلْقٍ جَديدٍ أُولئِكَ الَّذينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ وَ أُولئِكَ الْأَغْلالُ في‏ أَعْناقِهِمْ وَ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ»؛ و اگر (از چيزى) تعجب مى‏كنى، عجيب گفتار آنهاست كه مى‏گويند: آيا هنگامى كه ما خاك شديم، (بار ديگر زنده مى‏شويم و) به خلقت جديدى بازمى‏گرديم؟! آنها كسانى هستند كه به پروردگارشان كافر شده‏اند و آنان غل و زنجيرها در گردنشان است و آنها اهل دوزخند، و جاودانه در آن خواهند ماند!
تعبیر پایانی آیه چنین هست، آيا هنگامى كه ما خاك شديم «أَ إِذا كُنَّا تُراباً»، در آیه دیگر داریم «أَ إِذا مِتْنا وَ كُنَّا»، که مضمونش یکی است «أَ إِذا مِتْنا» یعنی عده ای سوال می کنند که وقتی مردیم «وَ كُنَّا تُرابا» و زمانی که ما تبدیل به خاک شدیم؛ چرا که دیدند انسان هایی که می میرند تبدیل به خاک می شوند وَ عِظاما و استخوانهایشان ظاهر می شوند. «أَ إِنَّا لَفي‏ خَلْقٍ جَديد»، آیا ما دوباره خلقت دیگر و حیات دیگری هم داریم؟ این آیه شریفه هم در واقع تهدید منکران معاد به خلود در آتش است. اگر کسی معاد را انکار کند و با وجود همه نشانه ها و دلائل و آیات و روایات، نتواند معاد را برای خود اثبات کند، خداوند در قرآن می فرماید برای او عذاب الیمی است.
در ادامه آیه آمده که «أُولئِكَ الَّذينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِم»‏ اینها کسانی هستند که کفر ورزیدند «وَ أُولئِكَ الْأَغْلالُ في‏ أَعْناقِهِمْ»؛ اینها غل ها را در گردن خودشان قرار می دهند. برخی مقصود از اغلال را غل و زنجیرهای جهل در دنیا دانستند . «أُولئِكَ أَصْحابُ النَّار:» اینها یاران آتش هستند، اصحاب نارند و جایگاهشان آتش است. «هُمْ فيها خالِدُونَ»؛ تعبیر خالدون، تعبیر بسیار مهمی است، یعنی در آتش جاودان می مانند. در هر صورت، آیه شریفه بیان می کند که برای باور معاد باید بیشتر فکر کنیم؛ زیرا معاد و اعتقاد به جهان آخرت، یکی از مسائل مهم هر انسان هست و سعی کنیم که در زندگی یاد قیامت کنیم تا سبب شود که در مورد معاد توجه بیشتری داشته باشیم؛ ان شالله.