تفاسیر تربیتی :

2- تفسير المراغى‏

تأليف شيخ احمد بن مصطفى مراغى (م 1371 ق)، به زبان عربى و شامل تمامى آيات قرآن است. او شافعى‏مذهب و اشعرى‏مرام بوده و از فقيهان و مفسران معاصر
__________________________________________________
(1). ايازى، همان، ص 664.
روشهاى تفسير قرآن، ص: 273
--------------------------------------------------------------------------------

اهل سنت است. سبك و شيوه او پرداختن به مباحث تربيتى و هدايتى است. مراغى به شرح لغات مشكل و نقل روايات نبوى با پرهيز از اسرائيليات و اشعار عرب پرداخته و از اصطلاحات فنى و پيچيده دورى گزيده است.

از تفسيرهاى طبرى، زمخشرى، بيضاوى و ابن كثير نقل كلام كرده، در ذيل آيات كلامى به اختصار به مباحث اعتقادى نيز پرداخته، همچنان‏كه در مباحث فقهى با تفصيل بيشتر وارد شده و فتاوى مذاهب ديگر را بيان داشته است. او معتقد بود كه تفسير قرآن مى‏بايست به جهات هدايتى كه موجب رشد ايمان اشخاص است، پرداخته شود، لذا از نگاه علمى- تجربى كمتر به قرآن نظر مى‏كند. در مقدمه تفسير، مباحثى را درباره تفسير طبقات مفسران، تاريخ تدوين و كتابت قرآن مطرح كرده است. «1»

3- خلاصة البيان فى تفسير القرآن‏

تأليف سيد هاشم حسينى ميردامادى (م 1380 ق)، به زبان فارسى و شامل تمامى آيات قرآن است. ميردامادى از مفسران بزرگ شيعه است كه جلسات تفسيرى خود را در مسجد گوهرشاد مشهد، برپا مى‏كرد. تفسير او بيشتر جنبه هدايتى و اخلاقى دارد و به بيان نكته‏هاى تربيتى پرداخته تا عموم بتوانند از آن استفاده كنند.

روايات اهل بيت عليهم السّلام به همراه شأن نزول آيات در تفسير ميردامادى مشهود است.
در آغاز هرسوره مباحثى درباره آن سوره مطرح كرده و خواننده را به اهميت سوره آگاه ساخته است. تفسير ميردامادى تا سوره كهف آن منتشر شده و بقيه به صورت خطى، باقى مانده است. «2»

__________________________________________________
(1). همان، ص 357.
(2). خرمشاهى، همان، ص 698.
-----------------------------------------------------------------