اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.
من ختمکنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع مینماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)
آية اللّه خوئى از عالمان بزرگوار شيعه (م 1405 ه. ق) اعتقادى به حديث سبعة احرف نداشته آن را حديثى مجعول مىداند.
در كتاب الصلاة از مستند العروة از ايشان نقل شده است: تواتر قرائات از قرّا، ثابت نشده است، چه برسد به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله، بلكه به طرق آحاد حكايت شده است... و برخى از ناآگاهان گمان بردهاند كه مقصود از روايت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله همان قرائات است؛... يعنى قرآن بر هفت حرف نازل شد، در حالى كه آن اشتباه روشنى است.
به درستى كه اصل روايت ثابت نشده و فقط از طريق عامه روايت شده است، در حالى كه روايتى ضعيف و مجعول است. هم چنان كه امام صادق عليه السّلام آن را تكذيب نمودهاند.
ايشان در کتاب البيان هم مىگويد: «روايت نزول قرآن بر هفت حرف، به معناى صحيحى بر نمىگردد و بايد طرد شود.»
------------------------------------------------------
کتاب نزول قران و رویای هفت حرف . مودب . ص 262