یوم الموعود :
از دیگر توصیف های خاص در مورد جهان آخرت که در قرآن از آن یاد شده، تعبیر «الْيَوْمِ الْمَوْعُود» است که خداوند در سوره بروج به عنوان سوگند از آن روز یاد می کند و می فرماید: «وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُود»؛ سوگند به روز موعود؛ روزی که وعده گاه همه انسانهاست . ( بروج، 2) یعنی تمام انبیا، علماء و دیگر انسانها در آنجا هستند.
روزی است که همه فرستادگان الهی از آن روز یاد کرده اند و انسان ها را به آن روز وعده داده اند. آیه الله مکارم می گوید: همان روزى كه ميعاد و وعدهگاه همه اولين و آخرين است و روزى است كه بايد حساب همگان تصفيه شود .(تفسیر نمونه ج 26 . ص 329 ) برخی هم معتقدند: قسم به روز وعده داده شده كه روز قيامت است و خلايق در آن مجازات خواهند يافت بر وفق اعمال . (تفسير اثنى عشرى، ج14، ص: 129)
برخی از مفسران یوم موعود را روز خارج شدن از قبرها، که مرحله ای از مراحل قیامت است و یا روزی است که وعده شفاعت پیامبر در آن روز داده شده است ؛(تفسير اثنى عشرى، ج14، ص: 129) بنابراین روز مبارکی است، از آن جهت که پیامبر وعده داده که کسانی که اعمال نیک انجام داده اند، در آنجا از شفاعت او بهره مند خواهند شد.
در هر حال اشاره به یک وعده مهم الهی است؛ به نظر می رسد اینکه قرآن سوگند به این روز را به دنبال سوگند به آسمان که دارای برج ها است قرار داده و چنین فرموده: «وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوج»؛ قسم به آسمان که دارای برج هایی است، اشاره به عظمت روز موعود است، همچون عظمت آسمان ها؛ گویا خداوند بیان می دارد همانطور که عظمت آسمان را از نظر نظم و دقت درک می کنید، عظمت روز قیامت را هم لازم است درک کنید.
شبیه توصیف یاد شده در آیات دیگری نیز آمده و می فرماید: «فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا حَتَّى يُلاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذي يُوعَدُونَ»؛ آنان را به حال خود واگذار تا در باطل غوطهور باشند و سرگرم بازى شوند تا روزى را كه به آنها وعده داده شده است ملاقات كنند (و نتيجه كار خود را ببينند) .(زخرف؛ 83)
آیه بیان می کند که بعضی از انسان ها آنقدر در غفلت قرار می گیرند که ناگهانی متوجه می شوند که همان روز موعود و همان روزی که از قبل به آنها اطلاع داده شده رسیده است و آنها نتوانسته اند کاری بکنند و متاسفانه طبق این آیه شریفه «وَ يَلْعَبُوا» سرگرم و مشغول بودند و «يَخُوضُوا» در باطل خودشان غوطه ور بوده اند .
