اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ كما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.
من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٨)
ا
خداوند در اهمیت معاد می فرماید: «قيلَ الْيَوْمَ نَنْساكُمْ كَما نَسيتُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا وَ مَأْواكُمُ النَّارُ وَ ما لَكُمْ مِنْ ناصِرين»؛ به آنها گفته مىشود امروز شما را فراموش مىكنيم همانگونه كه شما ديدار امروزتان را فراموش كرديد و جايگاه شما دوزخ است و هيچ ياورى نداريد ؛ در این سوره سه مجازات سخت برای کسانی که روز قیامت را فراموش کرده اند بیان می کند. در عبارت آیه تعبیر «فراموشی» آورده شده و نه تعبیر انکار و تکذیب. تعبیر فراموشی به این معناست که چیزی که انسان فراموش می کند یعنی روزی در ذهنش بوده و الان فراموش کرده است.
سه مجازات که خداوند در این سوره عنوان کرده طبق آیه چنین است: «قيلَ الْيَوْمَ نَنْساكُمْ»؛ در قیامت به کافران گفته می شود ما امروز شما را فراموش می کنیم همانگونه که شما دیدار امروز را فراموش کردید. مهمترین مجازاتی که خداوند می فرماید این است که ما مورد فراموشی خداوند قرار بگیریم؛ یعنی رحمت و برکت خداوند دیگر به انسان نرسد. مجازات دوم طبق نص صریح آیه چنین است : «مَأْواكُمُ النَّارُ»؛ شما که روز قیامت را فراموش کرده اید، جایگاهتان آتش است. مجازات سوم چنین است: «ما لَكُمْ مِنْ ناصِرين»؛ دیگر یاور و یاری کننده ای ندارید، در روز قیامت به امامتان هم هر چقدر توسل بجویید دیگر شما را همراهی نمی کند؛ چرا که شما روز قیامت را تکذیب و فراموش کردید.
آیه شریفه 34 سوره جاثیه، موید به آیه 26 سوره ص است که خداوند می فرماید: «إِنَّ الَّذينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ»؛ كسانى كه از راه خدا گمراه شوند، عذاب شديدى بخاطر فراموش كردن روز حساب دارند ؛ در آیه یاد شده خداوند می گوید کسانی که از راه خدا گمراه گشته اند «يَضِلُّونَ»، عذاب شدیدی دارند «لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ»، دلیل آن چیست؟ «بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ»؛ به این دلیل که روز حساب را به فراموشی سپرده اند. بنابراین این چند آیه به خوبی نشان می دهد که اگر انسان روز قیامت را فراموش کند، خدا نیز ما را فراموش می کند و عذابی الیم در انتظار ماست؛ زیرا فراموشی قیامت، سرچشمه و آغاز هرگونه ضلالت می باشد .