اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.
من ختمکنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع مینماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)
«امام رضا عليه السّلام»
امام رضا عليه السّلام، در گفتگوئى، در مورد عظمت قرآن و نشانههاى اعجاز الهى آن سخن فرمودند و بيان داشتند كه قرآن كتاب الهى و مافوق طاقت بشرى است، كتابى است كه موجب هدايت بشر است و با استماع و قرائت آن، از جذابيّت آن كاسته نمىشود و هرچه بيشتر قرائت شود، از آن لذت و بهره بيشتر برده خواهد شد كه اشاره به اعجاز قرائى قرآن است. ايشان مىفرمايند:
هو جبل اللّه المتين و عروته الوثقى و طريقته المثلى، المؤدّى الى الجنّة و المنجى من النار، لا يخلق من الازمنه و لا يغثّ على الالسنه لانه لم يجعل لزمان دون زمان «1». قرآن ريسمان محكم الهى و وسيلهاى مطمئن به سوى خدا و راه بىمانند الهى مىباشد، كه موجب هدايت انسان به سوى بهشت و نجاتدهنده از آتش است. با گذشت ايّام و زمان، فرسوده نمىشود و با تكرار آن، كمبها نمىشود، زيرا براى زمان خاصى در نظر گرفته نشده است.
در مورد ديگرى وقتى از حضرت رضا عليه السّلام در مورد قرآن سؤال مىشود، حضرت كلام خدا را برترين كلام مىداند و لذا در پاسخ به سؤال ابن صلت آمده است:
عن الريان بن صلت قال قلت للرضا عليه السّلام ما تقول فى القرآن؟ فقال عليه السّلام: كلام اللّه لا تتجاوزوه، لا تطلبوا الهدى فى غيره فتضلّوا «2». ريان بن صلت مىگويد: خدمت امام رضا عليه السّلام عرض كردم نظر شما در مورد قرآن چيست حضرت فرمود: قرآن كلام خدا است، بر آن سبقت مجوئيد و راه هدايت را از غير از آن طلب مكنيد، زيرا گمراه مىشويد.