چکیده:
آيه "تبيانا لکل شي ء" (نحل: 89) يکي از آيات چالش بر انگيز قرآن است. مفسران در تفسير اين آيه ديدگاه هاي مختلفي را بيان کرده اند که عبارتند از: جامعيت علمي قرآن، جامعيت تشريعي مطلق قرآن، جامعيت تشريعي نسبي قرآن، جامعيت هدايتي قرآن، جامعيت قرآن به همراه سنت، و جامعيت قرآن ويژه معصومين.
در اين مقاله پس از نقد و بررسي ديدگاه هاي مختلف درمورد جامعيت قرآن، مشخص شد که کلمه تبيان به معناي نهايت وضوح و روشني بوده و مراد از عبارت "کل شيء"، معارف فطري است که ريشه در ضمير انسان دارند و قرآن نيز به عنوان "ذکر" اين معارف را يادآوري نموده تا اتمام حجت نمايد. برخي روايات تفسيري آيه از باب جري و تطبيق بوده به حقايقي فراتر از الفاظ قرآن اشاره دارد.
کلید واژه ها, تبیان, جامعیت فطری, جامعیت قرآن, جری و تطبیق
سید رضا مودب - استاد و مدیر گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم
محمد رضا عزتی فردوئی - دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم
صمد اسمی قیه باشی - استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
_7.jpg)
