اهمیت معاد در آیه 147 اعراف :

اهمیت معاد در آیه 147 اعراف :
خداوند متعال در اهمیت معاد می فرماید: «وَ الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ لِقاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُونَ»؛ و كسانى كه آيات و ديدار رستاخيز را تكذيب (و انكار) كنند، اعمالشان نابود مى گردد آيا جز آنچه را عمل مى‏كردند پاداش داده مى‏شوند؟
آیه شریفه بسیار زیبا، مساله حبط عمل را بیان می کند و می فرماید کسانی که آیات ما را و لقائ آخرت یعنی قیامت را (یعنی اگر در خصوص دنیا ، آیات الهی ما را و در خصوص آخرت ، قیامت و لقا را) تکذیب می کنند و می گویند اصلا پیامبر، وجود ندارد و قیامتی و رستاخیزی وجود ندارد، آنها مطابق با فرموده خداوند که می فرماید «حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ»، یعنی اگر کارخوبی هم انجام دادند ، حبط می شود و از بین می رود. در ادامه آیه خداوند با تعبیر «هَلْ يُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُونَ» می فرماید آیا حبط عمل جز نتیجه کارهای خودشان است؟
اکنون پرسش اول این است که حبط عمل چیست؟ حبط در لغت عرب معمولا برای شتری به کار می رود که علوفه سمی می خورد و نابود می شود . شتر حیوان بسیار محکم و استواری است و در بیابان ها روزها می تواند راه برود، حتی تشنگی را به خوبی تحمل می کند، اما اگر علف سمی بخورد، سم در بدنش وارد می شود و در نهایت او را می کشد و آن را حبط می گویند. درباره اعمال نیز وقتی حبط به کار می رود به این معناست که به عنوان مثال فرد نماز می خواند و به پدر و مادر نیکی می کند و خدمات دیگری هم انجام می دهد، اما با برخی از رفتارهای نامناسب، مثلا منت گذاشتن، یا ریا نمودن سبب می شود تا ارزش عمل از بین برود و گویا اصلا کار نیکی انجام نشده است .
پرسش مهم آن است که شخصی که در دنیا بسیار به نیازمندان کمک کرده و نماز خوانده و گاهی روزه هم گرفته است؛ اما خداوند می فرماید چون ایمان به آخرت و قیامت ندارد، اعمال او حبط می شود؛ آیا حبط بر خلاف عدل الهی است؟ پاسخ آن است که حبط برخلاف عدالت نیست؛ زیرا نتیجه عدم ایمان به خدا و و تکذیب او، حبط شدن اعمال است. به این معنا که اعمال فرد بی ایمان ، اصلا در جایی ثبت نشده است و عمل او برای رضای خدا و برای خدمت به انسانیت نبوده است. در ادامه آیه یاد شده که پاداش و کیفر الهی در قیامت، تجسم اعمال انسان است. خداوند می فرماید: «هَلْ يُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُونَ»؛ پاداشی که در قیامت به انسان مومن می دهند و کیفری که به انسان مجرم می دهند، اینها تجسم اعمالش است و عمل او در آنجا به این صورت ظاهر می شود .