اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.
من ختمکنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع مینماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)
2- متشابه القرآن
تأليف قاضى عبد الجبار همدانى (م 415 ق) و به زبان عربى است. او داراى مذهب شافعى و در اعتقاد، معتزلى است. تفسير ديگر او تنزيه القرآن عن المطاعن نام دارد. در كتاب متشابه القرآن، به آيات متشابه پرداخته و آنها را به ترتيب آيات قرآن تفسير كرده است.
او در اين تفسير به مباحث لغوى اهتمام داشته و از لغت و ديگر زمينهها براى اثبات اعتقاد اعتزالى خود استمداد جسته است. متشابه القرآن برخوردار از مباحث كلامى عقلگرايانه در مكتب اعتزال است كه همواره مورد توجه مخاطبان بوده است. «1»
3- تنزيه القرآن عن المطاعن
تأليف قاضى عبد الجبار همدانى (م 415 ق) و به زبان عربى است. قاضى عبد الجبار معتزلى، در فقه داراى مذهب شافعى و صاحب كتاب متشابه القرآن و فضل الاعتزال و طبقات المعتزله است. به او تفسير المحيط هم نسبت داده شده، ليكن آنچه از ايشان موجود است، تفسير تنزيه القرآن عن المطاعن است كه تفسيرى موجز و شامل بخشى از آيات قرآن مىباشد.
تفسير تنزيه القرآن كه براساس تفكّر اعتزالى نگارش شده و جنبه كلامى دارد، به تبيين آيات متشابه پرداخته است. اهتمام جدّى او بيان آيات اعتقادى و كلامى با هدف تثبيت تفكر معتزله بود، لذا كمتر به لغت و ظواهر كلام پرداخته است. مطاعن مطروحه درباره قرآن مورد كاوش او واقع شده است. «2»
__________________________________________________
(1). خرمشاهى، همان، ص 748.
(2). ايازى، همان، ص 387.