معاد : يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوث

يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوث :

از دیگر توصیف های خاص در مورد جهان آخرت تعبیر: «يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوث» است ‏؛ روزى كه مردم مانند پروانه‏هاى پراكنده خواهند بود . (1)

فراش مانند پروانه هایی است که از هر طرف حرکت می کنند، در واقع این تعبیر نشان از حادثه ای سخت دارد که در آن روز وضع انسان ها چنین خواهد بود ؛ تعبیر یاد شده ، نشان دهنده ی اضطراب انسان گنهکار است. مشابه این تعبیر در سوره قمر آمده که خداوند می فرماید: «كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ»؛ همچون ملخهاى پراكنده ‏. (2)

حالتی که ملخ های پراکنده دارند چیست که خداوند از آنها یاد می کند و آنان را مثال می زند؟ چرا مردم در آن روز چنین تشبیه شده اند؟ آیات یاد شده ، بیان نموده اند که بخاطر کثرت مردم و وحشت و دشواری آن روز ، مردم چنین پراکنده خواهند شد، آنچنان که ملخ ها سرگردان اند.

پروانه ها معمولا خود را دیوانه وار به آتش شمع می کوبند و در نهایت می سوزند. با همین تشبیه ، مجرمان در روز قیامت در برابر آتش دوزخ چنین حالتی دارند ؛ وضعیت یاد شده حکایت از اضطراب و واهمه و سرگردانی گنهکاران در روز قیامت دارد.

به هر حال این تعبیر از قیامت بسیار گویاست و تصویر روشنی از حالت انسان و شرایط ویژه او در روز قیامت دارد که قرآن با یک تشبیه کوتاه به سرعت از کنار آن می گذرد و انسان را متوجه می کند .

---------------------------------------------------------------------------

(1) قارعه، 4

(2) قمر، 7