اثرپذیری مارتین لوتر از ریکالدو در رویکرد انتقادی به قرآن کریم
نویسندگان
سید رضا مؤدب 1 علی اکبر مومنی 2
1 استاد گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه قم
2 دانشجوی دکتری الهیات مسیحی، دانشگاه ادیان و مذاهب، پژوهشگر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی چگونگی تأثیرپذیری مارتین لوتر از ریکالدو دومنته کروچه در رویکرد انتقادی به قرآن کریم است. مارتین لوتر بنیانگذار نهضت پروتستان از معدود کسانی است که زمینه تغییر در تاریخ را فراهم نمود، اما او به همان میزان که تأثیرگذار بوده، تأثیرپذیر نیز بوده است. بسیاری از اندیشههای لوتر متأثر از اندیشمندان قرون وسطی است. او بهطور خاص در مواجهه با قرآن، از ریکالدو دومنته کروچه کشیش دومینیکی و مبلغ مسیحی قرن سیزدهم اثر پذیرفته است. لوتر از طریق رساله ریکالدو با اسلام و قرآن آشنا شد و به انتقاد جدی از قرآن پرداخت؛ او که ابتدا مؤثرترین دفاع در برابر جاذبه اسلام را استقامت در باورهای مسیحی میدانست، با تغییر روش، تحت تأثیر ریکالدو بهترین رویکرد را نشان دادن خطاهای دین اسلام معرفی کرد. لوتر ضمن حمله به قرآن، آن را وحیانی و معتبر ندانست. با این همه، تلاش کرد از قرآن بهعنوان مبنای اثبات آموزههای اساسی مسیحیت مانند تثلیث و الوهیت مسیح استفاده کند. گرچه لوتر در ادعاها و موضعگیری علیه اسلام و قرآن دنبالهرو ریکالدو است، اما رفتاری تهاجمیتر و تندتر از او دارد.
کلیدواژهها
قرآن مارتین لوتر ریکالدو دومنته .