پيش گفتار
قرآن كتاب آسمانى و الهى است كه از طرف خداوند براى هدايت بشر بر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نازل شده و معجزۀ جاويدان بوده و مىباشد.
در طول قرون گذشته تا به كنون، براى انسانها به ويژه مسلمانان، در ظلمتهاى جهل و گمراهى، مشعلى فروزان و كتاب نور، شفا و هدايت بوده و هست.
قرآن كتاب انسانسازى است. قرآن سفره گستردهاى براى عموم بشر مىباشد. قرآن باب معرفت اللّه و كتاب تزكيۀ انسانهاست.
قرآن غنىترين كتاب و وحى الهى و سخن خداست. هركس بخواهد با خدا هم سخن گردد، مىبايد قرآن بخواند. قرآن كتاب رحمت الهى است كه انسانها را به ضيافت الهى دعوت نموده. قرآن گنجينۀ معارف الهى و كتاب انس است.
قرآن منبع اصلى انديشۀ مسلمانان و تجلّى خدا براى بشر است، آن چنان كه حضرت على عليه السّلام مىفرمايد:
فتجلّى لهم سبحانه في كتابه من غير أن يكونوا رأوه؛ خداوند در كتاب خويش (قرآن) بىآن كه او را ببينند، بدانها چهره نمود. قرآن نبشتارى خيرخواه است كه فريب نمىدهد و هدايتگرى است كه گمراه نمىكند و سخنگويى است كه دروغ نمىگويد، آن چنان كه حضرت على عليه السّلام مىفرمايد:
هو الناصح الذى لا يغشّ و الهادى الّذى لا يضلّ و المحدّث الّذى لا يكذب.
قرآن ثقل اكبر است و در يك كلمه، قرآن كتاب نجات بشر است كه انسان مىبايد به آن تمسك جويد تا در پرتو انوار درخشان آن و ائمه معصومين عليهم السّلام، سعادت را از آن خود گرداند.
از جمله مباحث مربوط به قرآن، چگونگى نزول آن است و از جملۀ فروع آن، نزول بر هفت حرف است كه در روايات اهل سنت بر آن ادعاى تواتر شده.
آنچه كه داراى ابهام و اجمال است، معناى نزول بر هفت حرف است كه موضوع تحقيق اين کتاب مىباشد. در پيشينۀ موضوع تحقيق مىبايد اشاره نمايم كه تاكنون محققين بسيارى به ويژه از اهل سنّت در خلال مباحث قرآنى خود، به تبيين آن پرداختهاند.
برخى به راه صواب رفتهاند و برخى طريق خطا در نورديدهاند. ظاهرا تنها دكتر ضياء الدين عتر، كتاب مستقلى تحت عنوان الاحرف السبعة و منزلة القراءات منها تدوين نموده.
در جمع دانشمندان شيعه، ظاهرا كتاب مستقلى تدوين نشده يا آن كه مرا بدان دسترسى نيست. لذا با پيشنهاد استاد گرانقدر حضرت حجة الاسلام و المسلمين دكتر سيد محمد باقر حجتى - زيد عزه - اين موضوع را به عنوان رسالۀ دكترا در زمينۀ «علوم قرآن و حديث» برگزيدم كه ان شاء اللّه با مدد الهى و عنايت امام زمان (عج) و تحت نظارت و راهنمايى و مشاورت استادان محترم، تحقيقى باشد كه در جهت مباحث علوم قرآنى سودمند واقع گردد.
هدف، پژوهشى در «حروف سبعة» است تا منزلت آن از نگاه دانشمندان شيعه و اهل سنت روشن گردد.
نخست به بيان «گسترۀ موضوع» پرداخته و سپس در فصول متعددى ، بررسى مىشود.
_19.jpg)
