اعجاز قرآن از نظر پيامبر گرامى اسلام

اعجاز قرآن از نظر پيامبر گرامى اسلام « صلّى اللّه عليه و اله و سلم»
حضرت رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم، مهبط وحى الهى بوده و تمامى آيات قرآن بر قلب مبارك ايشان نازل شده است. قرآن از نزول نخستين آياتش در غار حراء، تا آخرين آنها در حادثه غدير خم، همواره، براى پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم كتابى شگفت و معجزه بوده است. ايشان در توصيف اعجاز و عجائب قرآن مى‏فرمايد:
الف: عليكم بالقرآن فانه الشفاء النافع و الدواء المبارك و عصمة لمن تمسك به و نجاة لمن تبعه لا يعوّج فيقوّم و لا يزيغ فيستعتب لا ينقضى عجائبه و لا يخلق على كثرة الرد ... بحار الانوار 89/ 182.
بر شما باد كه به قرآن روى آوريد، زيرا قرآن شفابخشى سودمند و دوائى نجات‏بخش است. هركس به قرآن تمسك جويد، مصون مى‏ماند و هركس از آن پيروى نمايد، نجات مى‏يابد. هرگز از مسير حق منحرف نمى‏شود تا نيازمند به اصلاح باشد و هرگز گمراه نمى‏كند تا درخور عتاب باشد. شگفتيهاى قرآن، پايان‏پذير نيست و با گفتگوى فراوان در مورد آن، فرسوده نمى‏شود.
ب: إنّ هذا القرآن هو النور المبين و الحبل المتين و العروة الوثقى و الدرجة العليا و الشفاء الاشفى و الفضيلة الكبرى و السعادة العظمى من استضاء به نوّره اللّه و من عقد به اموره عصمه اللّه و من تمسك به أنقذه اللّه و .. همان، 89/ 31.
قرآن چراغى آشكار و ريسمانى محكم و ملجأ مطمئنى است كه در رتبه و مقام بالا قرار دارد. قرآن برترين شفابخش و بالاترين فضيلت و سعادت است، هركس از نور او بهره برد، خدا او را هدايت نمايد و هركس امور خويش را به او پيوند دهد، خداوند او را مصون دارد و هركس به قرآن، تمسك جويد، خداوند او را نجات دهد ....
ج: فضل القرآن على سائر الكلام كفضل اللّه على خلقه‏ همان، 89/ 19. برترى قرآن بر ديگر سخن‏ها، همانند برترى خداوند بر مخلوقاتش مى‏باشد.
د: ظاهره أنيق و باطنه عميق ... لا تحصى عجائبه و لا تبلى غرائبه، فيه مصابيح الهدى و منازل الحكمة ... همان، 89/ 17. ظاهر قرآن دل‏آرا، و باطن آن پرمعنى، ... شگفتيهاى قرآن، قابل شمارش نيست، بر عجائب آن نتوان چيره شد، قرآن سرچشمه هدايت و جايگاه حكمت است.
پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم مهمترين بخش اعجاز قرآن را مربوط به متن و محتوى آن مى‏داند كه مى‏فرمايد: قرآن كتاب هدايت است، كتاب شفاء، نور، فضيلت است.
اعجاز القرآن در نظر اهل بيت عصمت ع و بيست نفر از علماى بزرگ اسلام، ص: 31
حضرت اشاره مى‏فرمايد، شگفتيهاى قرآن پايان‏پذير نيست، قرآن در مقايسه به ديگر كتابها از محتوى و باطن عميقى برخوردار است كه در كتابهاى ديگر چنين امتيازى نيست. ضمن اينكه با گذشت زمان، قرآن فرسوده نمى‏شود، بلكه همواره براى هر نسلى، جاذب و نو مى‏باشد.
حضرت در بخش ديگرى از كلام خود، به نوعى، برترى قرآن چه در لفظ و چه در معنى، يعنى اعجاز لفظى و محتوى قرآن نيز اشاره دارد كه مى‏فرمايد: برترى قرآن بر سائر كلام، همانند برترى خدا بر مخلوقاتش است و در موردى ديگر مى‏گويند «ظاهره أنيق»، ظاهر كلام خدا يعنى الفاظ و عبارات قرآن‏كه شامل واژه‏ها و قالبهاى آنها از استعارات و كنايات و ... باشد، همه برجسته و شگفت‏انگيز مى‏باشد و قابل دسترسى براى بشر نيست.