اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.
من ختمکنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع مینماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)
يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ وَ كانَتِ الْجِبالُ كَثيباً مَهيلا :
از دیگر توصیف های خاص در مورد جهان آخرت تعبیر: «يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ وَ كانَتِ الْجِبالُ كَثيباً مَهيلا» است (1)؛ در آن روز كه زمين و كوهها سخت به لرزه درمىآيد و كوهها (چنان درهم كوبيده مىشود كه) به شكل تودههايى از شن نرم درمىآيد . ترجف به معنای لرزش شدید است. کثیب یعنی تلی از شن، مهیل هم به معنای روان است؛ لرزش شدید شن ها روان از نشانه های قیامت است.