اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ كما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.
من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٨)
تأثيرپذيرى قرآن از كتابهاى پيشين نيز كه مهمترين شبهه در خصوص مصادر قرآن است، قابل قبول نيست گرچه در شبهات مستشرقين معاصر، بدان بيشتر توجه شده (1)
ولى در عبارات برخى از پيشينيان نيز آمده است؛ ويل دورانت در تحليل تاريخ اسلام بيان مىكند كه جمعى از مسيحيان در بلاد عرب، حضور داشته و اندكى از آنها در محل زندگى پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم و در مكه بودهاند مانند ورقة بن نوفل كه مطلع از كتاب مقدس بوده و برخى از يهوديان مدينه كه محمد به هنگام مسافرت به مدينه با آنها زيارت كرده و از آنها متأثر بوده است.(2)