يادداشت

رواياتی از امام بزرگوار، ابو الحسن على بن موسى الرضا (ع) :

مرد مسلمان تا ده صفت نداشته باشد عقلش كامل نيست:
(مردم) به خيرش اميدوار، و از شرش در امان باشند. خير اندك دگران را بسيار شمارد، نيكى بسيار خود را اندك داند. از مراجعه ارباب حاجت ملول نشود. در تمام عمر از طلب علم خسته نشود. درويشى در راه خدا را از توانگرى دوست‏تر دارد. ذلت در راه او را از عزت در راه دشمنش بيشتر دوست دارد. گمنامى را از نامورى لذيذتر داند. سپس فرمود: دهم و چه دهمى؟ پرسيدند:

پرسش: ايران در هنگام ظهور چگونه خواهد بود ؟

نام كتاب: كمال الدين / ترجمه پهلوان‏ نويسنده: ابن بابويه، محمد بن على‏
اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ‏ فَرَجَهُ‏، وَ سَهِّلْ‏ مَخْرَجَهُ‏، وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَ اسْلُكْ بِي مَحَجَّتَهُ، وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ، وَ اشْدُدْ أَزْرَهُ.
خدايا او را زود برسان و آمدن آن حضرت را آسان كن و راه آمدنش را هموار گردان و مرا از راهى كه او ميرود، راه بر! حكمش را نافذ و كارش را روبراه كن.

فصل سوم: بررسى و نقد برخى از ديدگاه‏هاى دانشمندان اهل سنت و مستشرقان درباره حديث سبعة احرف‏
مبحث اول: ديدگاه‏هاى دانشمندان اهل سنت و نقد آن‏
معناى روايت سبعة احرف در ميان دانشمندان اهل سنت، معركه آراست. شايد آنها در هيچ مسأله‏اى همانند روايت سبعة احرف، چنين دچار اختلاف آرا نشده‏اند.
محمد بن احمد انصارى قرطبى، صاحب تفسير الجامع لأحكام القرآن، دانشمند قرن هفتم هجرى در مقدمه تفسير خود مى‏نويسد: «دانشمندان در معنا و مراد از احرف سبعه، 35 قول ذكر كرده‏اند.»
زركشى هم به نقل از ابو حاتم بن حبان بستى مى‏گويد: «در مورد روايت سبعة احرف 35 قول ذكر شده است.»

مسترهمفر جاسوس انگلیسی در حدود 200 سال قبل در بیان نقاط قوت مسلمانان میگوید : جوانان مسلمان خیلی راحت ازدواج میکنند و هم نسل انها بیشتر میشود و هم خانواده اسلامی تشکیل میدهند که هردو انها برای ما خطرناک است و بدین جهت باید رسوم و ادابی در ازدواج انها ایجاد شود که ازدواج سخت شود و ازدواج اسان از بین برود .

ظاهرا ما مسلمانان اکنون به خصوص شیعیان در همان میدان بازی میکنیم . در حالی که چقدر روایت داریم در خصوص ازدواج های اسان و به خصوص فرزند اوری که نشان میدهد ثواب مادری که فرزند میاورد همانند روزه داری و جهاد در راه خدا است .

تفاسیر اهل سنت :
5- تفسير القرآن العظيم‏
تأليف ابو محمد عبد الرحمن بن ابى حاتم رازى (م 327 ق)، به زبان عربى و معروف به تفسير ابى حاتم رازى است. تفسير او مأثور روايى و دربردارنده بخشى از آيات قرآن است. او به تفسير آياتى كه از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم، صحابه و تابعين، گفتارى درباره آنها گزارش شده، پرداخته است. ابن كثير دمشقى و سيوطى در تفسيرهايشان از تفسير او بهره گرفته‏اند.

وَ سيقَ الَّذينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَراً حَتَّى إِذا جاؤُها وَ فُتِحَتْ أَبْوابُها وَ قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدينَ
وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِينَ (73 و 74 زمر )
ترجمه : و كسانى كه تقواى الهى پيشه كردند گروه گروه به سوى بهشت برده مى‏شوند، هنگامى كه به آن مى‏رسند درهاى بهشت گشوده مى‏شود، و نگهبانان به آنها مى‏گويند:
سلام بر شما! گوارا باد اين نعمتها برايتان! داخل بهشت شويد و جاودانه بمانيد.

بررسی نحوست ماه صفر

سوال: آيا حديث پیامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) که مي فرمايد:«هر کسی مرا بخروج ماه صفر بشارت دهد من او را به بهشت بشارت می دهم». درست است؟
چنين گفتاري صحيح نيست و سنديت ندارد!. آنچه در احاديث آمده است بشارت بهشت به جناب ابوذر در ماه آذر رومي هست نه در ماه صفر!. و اين بشارت شخصي، عمومي نيست.

اعجاز علمی قرآن

3 - موزون بودن هر شى:
خداوند متعال مى‏فرمايد: «وَ الْأَرْضَ مَدَدْناها وَ أَلْقَيْنا فِيها رَواسِيَ وَ أَنْبَتْنا فِيها مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ مَوْزُونٍ» «زمين را گسترديم و در آن كوههاى ثابتى افكنديم و از هر گياه موزون در آن رويانديم».

از ديگر دامنه‏هاى حديث سبعة احرف، تقديس صحابه در امر قراآت است. زيرا با مطالعه در آنچه گذشت، مى‏توان معتقد شد از زمانى كه قرائت قرآن مختلف شد و هر قارى تلاش و اجتهاد مى‏نمود تا به نص اصلى قرآن برسد، قراآت گوناگونى رواج يافت و حديث سبعة احرف، در توجيه آنها به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نسبت داده شد، تا كسى در امر قراآت به ويژه قراآت مشهور، ترديد نكند. از اين جهت در قرون بعدى، جمعى معتقد به تواتر قراآت شدند و براى تقديس صحابه در قراآت، حديث سبعة احرف، مجددا مورد تمسك واقع شد؛ تا مبادا كسى صحابه را به سبب قراآت منتسب به آنها، نكوهش كند.

خداوند متعال، در توصيف قرآن مى‏فرمايد: «ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ». «اين كتاب باعظمتى است كه شك در آن راه ندارد و مايه هدايت پرهيزگاران است.