پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم نه‌تنها از وسوسه‌هاى شيطان، در دريافت وحى ايمن بوده، بلكه از تجربه‌هاى نفسى و درونى هم به هنگام دريافت وحى مصون بوده است؛
وحى بر او به صورت مشهود و همراه علم بوده است، گرچه در كلام برخى از مستشرقين آمده است كه او متأثر از فرهنگ زمانه بوده و به جهت برخى از مفاسد فكرى جاهليت، به دنبال راه حقيقت، رفته و از درون خود، چنين معارفى را بيان كرده است؛ 1
(1) ر. ك: الاسلام و شبهات المستشرقين، ص ۱۴۲ و ۱۴۳ و شبهات و ردود، ص ۹ و ۱۰.
