يادداشت

چون سالك را اين مشاهده دست دهد و خود را به شراشرِ اجزاى‏ وجوديه خود، از قواى ملكيّه تا سراير غيبيّه و جميع سلسله وجود را عاشق و طالب حق بيند و اظهار اين تعشّق و محبت را نمايد، از حق استعانت وصول طلبد و هدايت به صراط مستقيم را- كه صراط ربّ الانسان است: إِنَّ رَبِّي عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ؛ «1» و آن صراط «منعم عليهم» از انبياى كمل و صدّيقين است كه عبارت از رجوع عين ثابت به مقام اللَّه و فناى در آن است نه فناى در اسماى ديگر كه در حد قصور يا تقصير است- طلب كند.

چنانچه منسوب به رسول اكرم است كه فرموده:

ماه رمضان در کشورهای مختلف با آیین‌ها، سنت‌ها و برنامه‌های متنوعی همراه می‌شود.

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (183 بقره )

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، روزه بر شما مقرر شده است، همان گونه كه بر كسانى كه پيش از شما [بودند] مقرر شده بود، باشد كه پرهيزگارى كنيد.

«جرجانى»

ابى بكر عبد القاهر بن عبد الرحمن جرجانى (ت 471 ه. ق) مؤسس علم معانى و بيان، معتقد به بلاغت و نظم قرآن به عنوان روشن‏ترين معجزه قرآن است و دو كتاب «دلائل الإعجاز في علم المعانى» و «اسرار البلاغة» را در جهت تبيين اعجاز قرآن نگاشته است.

او كه متخصص در فن زبانشناسى است، اعجاز قرآن را از نظر تخصص خود مورد بررسى قرار داده و در خصوص نظم و تأليف كلام، معتقد به مراتب و طبقات آنها است.

يَوْمٍ أَليمٍ :

از دیگر توصیف های خاص در مورد جهان آخرت، عبارت«يَوْمٍ أَليم» است. این نام در قرآن دو بار به کار رفته است.

نخست در سوره هود که از زبان حضرت نوح نقل می کند که خطاب به قوم بت پرست خود می گوید: «أَنْ لا تَعْبُدُوا إِلاَّ اللَّهَ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ أَليمٍ»؛ جز خدا را نپرستید، «إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ»؛ زیرا من بر شما از عذاب آن روز دردناک هراسان و بیمناکم .

الیم از الم به معنای درد است و الیم یعنی دردناک و مقصود عذاب روز قیامت است؛ گرچه برخی معتقدند ظاهرا منظور از عذاب يوم عظيم عذاب انقراض باشد، نه خصوص عذاب آخرت ‏.

رمضان و ماه قرآن در نگاه مقام معظم رهبری :

هنر مقدس تلاوت باید در خدمت ذکر و دعوت به خداوند باشد:

رهبر معظم انقلاب اسلامی در اولین روز ماه مبارک رمضان در محفل نورانی انس با قرآن، ماه رمضان را ماه ضیافت و گستره بی‌نهایت رحمت الهی خواندند و تطهیر قلب و انس همراه با تدبّر و تفقّه در قرآن را از عوامل مهم بهره‌مندی انسان از ضیافت پروردگار کریم برشمردند.

حضرت آیت الله خامنه‌ای ورود به مهمانی بزرگ خدا را نیازمند همت انسان برای اجابت دعوت پروردگار خواندند و افزودند:

مروری بر روایت اخلاقی در کتاب شریف کافی در خصوص اخلاص.

3- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ صلوات الله علیه ، كَانَ يَقُولُ‏

طُوبَى‏ لِمَنْ‏ أَخْلَصَ‏ لِلَّهِ‏ الْعِبَادَةَ وَ الدُّعَاءَ

وَ لَمْ يَشْغَلْ قَلْبَهُ بِمَا تَرَى عَيْنَاهُ وَ

لَمْ يَنْسَ ذِكْرَ اللَّهِ بِمَا تَسْمَعُ أُذُنَاهُ

وَ لَمْ يَحْزُنْ صَدْرَهُ بِمَا أُعْطِيَ غَيْرُهُ.

کتاب الایمان و الکفر .باب الاخلاص الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 16

مطالبي ارزشمند در خصوص سگ كه توسط يك محقق گرامي
در گزارش خبرگزاری فارس، تدوين شده است :

حکم «نجاست سگ» از کجا آمده است؟

چرا اسلام، سگ را نجس می‌داند؟ آیا در آیات و روایات و متون دینی، علت نجاست سگ بیان شده است؟ برخی افراد در این حکم، شک و شبهه‌ای ندارند و تنها از "فلسفه نجاست سگ" سؤال می‌کنند و می‌خواهند بدانند آیا در اسلام، فقط "حکم نجاست سگ" بیان شده یا علاوه بر این، به فلسفه این حکم نیز اشاره شده است؟

ملاك وثاقت حديث نزد علماى شيعه‏

از نظر عالمان حديث شناس، هر روايتى و حديثى، تنها به جهت انتساب آن به معصومين، ممكن است قابل اعتماد نباشد؛ چه بسا روايتى در جوامع حديثى نيز نقل شده باشد، اما ارزش عملى ندارد و صاحبان جوامع حديثى با اهداف خاصى به نقل آن پرداخته‏ اند.

البته برخى از صاحبان جوامع حديثى اهل سنت، رواياتى را نقل كرده‏ اند كه از نظر خود آنها، روايت صحيح مى‏باشد؛ مانند صحيح بخارى و مسلم كه مدعى هستند احاديثى كه آنها روايت نموده‏ اند، كاملا مورد اعتمادند و نسبت آنها به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله قطعى است، كه البته چنين ادعايى در همه موارد قابل قبول نيست.

تفسير علمى- ادبى‏

يكى از تفسيرهاى اجتهادى، تفسيرهاى علمى- تجربى است كه گسترش آن از رويكردهاى جديد در مباحث تفسيرى است. از نگاه چنين مفسرانى، قرآن متعرض نكات علمى- تجربى شده است كه با گذشت زمان و پيشرفت علوم تجربى، بيشتر روشن مى‏شوند، زيرا قرآن در 1400 سال پيش به مسائل مهم علمى درباره زمين، آسمان، انسان، خلقت، شمس، خورشيد، ستارگان، گياهان و حيوانات پرداخته است.

در تفسيرهاى علمى، برخى سعى بر تطبيق نظريه‏هاى علمى خود بر قرآن كرده‏اند و برخى هم در مقابل، از علوم موجود تجربى، در فهم و تفسير آيات بهره جسته‏ اند.

اگر بسم اللَّه را به حقيقت گفته، الحمد للَّه را نيز تواند به حقيقت گفت؛ و اگر در حجاب خلق، چون ابليس، از مقام اسم محجوب شد، محامد را نيز به حق نتواند رجوع دهد؛ و تا در پرده انانيّت است، از عبوديّت و اسميّت محجوب است؛