اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.
من ختمکنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع مینماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)
د) معيار قبول قراآت:
1. موافقت با قواعد عربيت؛ گر چه اين موافقت بر حسب يكى از وجوه و اقوال در قواعد عربى باشد.
2. موافقت با رسم الخط مصحف عثمانى.
3. برخوردارى از صحت سند.
ابن جزرى مىنويسد:
هر قرائتى كه با قواعد عربيت موافق باشد، گر چه بر حسب يكى از وجوه، و با رسم الخط يكى از مصاحف موافق باشد، هر چند اين موافقت مبنى بر احتمال باشد، و داراى صحت سند باشد، قرائت صحيحه است و ردّ آن جايز نيست. «1»
حجيت قرآن قطعى و مسلّم مىباشد. زيرا از طريق تواتر به ثبوت رسيده است.