يادداشت

محسن قاسم‌پور:
تقریری بر نقاط ضعف و قوت کتاب روش‌های تفسیری
محسن قاسم‌پور، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی به ارائه توضیحاتی در خصوص نقاط قوت و ضعف کتاب «روش‌های تفسیری» پرداخت و بیان کرد: از جمله اشکالاتی که می‌تواند برطرف شود عنوان کتاب است که می‌تواند جامع‌تر باشد و دیگر اینکه مؤلفان می‌توانند در متقن‌کردن تعریف روش‌ها بیشتر بکوشند.

سیدرضا مؤدب:
کتاب روش‌های تفسیری؛ هموارکننده مسیر پژوهش برای دانشجویان کارشناسی
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدرضا مؤدب درباره کتاب «روش‌های تفسیری» بیان کرد: یکی از نقاط قوت کتاب این است که به صورت درسنامه تدوین و برای مطالعه بیشتر در اختیار دانشجویان قرار گرفته است و می‌تواند مسیر پژوهش را برای دانشجویان مقطع کارشناسی هموار کند.

بررسى دلالتى حديث سبعة احرف نزد علماى شيعه‏:

هم چنان كه بيان شد، تنها يك روايت در منابع شيعه موجود است كه مى‏توانست در حوزه ادعاى اهل سنت، مبنى بر نزول الفاظ قرآن بر سبعة احرف، مطرح باشد و روشن شد كه آن روايت از نظر سند براى علماى شيعه، اعتبارى و ارزشى نداشت و آن حديث يا مجعول است و يا برگرفته از روايات اهل سنت مى‏باشد، و يا نقل به معنا، در حدّ غير قابل قبول، در آن رخ داده است.

از اين جهت دلالت محتواى آن، قابل استناد نخواهد بود و نمى‏توان بر اساس آن، معتقد به هفت حرف در الفاظ قرآن شد.

رهبر انقلاب، شهیدان را برگزیدگانِ خداوند متعال خواندند و افزودند: شهادت قله‌ای است که دستیابی به آن بدون اخلاص و ایثار، صدق و معنویت، مجاهدت و گذشت، توجه به خدا و کار برای مردم، و تلاش برای تحقق عدالت و استقرار حاکمیت دینی امکان‌پذیر نیست.

ایشان برگزاری همایش‌های بزرگداشت شهیدان را وظیفه و حسنه‌ای بزرگ دانستند و خاطرنشان کردند: با گذشت چندین سال از دفاع مقدس، جریان بزرگداشت شهیدان باید با ابتکار‌هایی همچون تحلیل جامعه‌شناختی و روانشناختی از خاطرات آن دوران و نقش عنصر پر قدرت «دین» ادامه پیدا کند.

چنانچه اسم اللَّه ظهور و بطون و مفتاح و مختم است: اللَّهُ نُورُ السَّموَت وَ الْأَرْضِ. «1» پس، تفسير اين سوره به حسب ذوق اهل معرفت چنين است:

به ظهور اسم اللَّه، كه مقام مشيّت مطلقه و اسم اعظم الهى است و داراى مقام مشيّت رحمانيّه، كه بسط وجود مطلق است و مشيّت رحيميّه، كه بسط كمال وجود است، عالم حمد مطلق و اصل محامد- كه از حضرت تعيّن اوّل غيبى تا نهايت افق عالم مثال و برزخ اول است- للَّه، يعنى براى مقام اسم جامع كه اللَّه است، ثابت است و از براى اوست مقام ربوبيّت و تربيت عالمين، كه مقام سوائيّت و ظهور طبيعت است.

يَوْمَ الْآزِفَةِ :

از دیگر توصیف های خاص در مورد جهان آخرت «يَوْمَ الْآزِفَة» به معنی روز نزدیک است. عبارت یوم الازفه در قرآن یکبار آمده است؛ گرچه آزفه به تنهایی دو بار در قرآن امده. ازف به معنای نزدیک شدن است و استفاده از این تعبیر به این معناست که روز قیامت، روزی است که بسیار نزدیک است.

رئيس دانشكد الهيات دانشگاه قم، گره گشايي از كار مردم را شرط رسيدن به شفاعت اخروي و محوبيت دنيوي عنوان كرد.

به گزارش روابط عمومي دانشگاه، حجت الاسلام دكتر سيد رضا مودب در دومين نشست علمي از سلسله نشست هاي كنفرانس بين المللي «اقتصاد، اشتغال و توليد در آيينه قرآن و عترت (عليهم السلام)» كه در آستانه شهادت امام هشتم(ع) و با موضوع «امام رضا(ع)؛ گره گشايي و خدمت رساني به مردم» به صورت وبينار برگزار شد، گفت: بر اساس روايت معصومين (ع) به ويژه حضرت رضا (ع) گره گشايي و خدمت رساني به مردم باعث شفاعت انسان در روز قيامت، محبوبيت در پيشگاه خداوند متعال و بين مردم و در امان ماندن در روز قيامت خواهد شد.

6- الحديث‏

تأليف محمد عزه دروزه نابلسى (م 1400 ق)، به زبان عربى و شامل تمامى آيات قرآن است. دروزه، از عالمان اهل سنت و داراى مرام اشعرى است كه تفسير خود را در تبيين مسائل اجتماعى و پرداختن به مباحث فقهى تدوين كرده است.

او معتقد بود كه مى‏بايد تفسير آيات را براساس ترتيب نزول، بيان كرد تا بيشتر نكته‏ هاى اجتماعى آن روشن شود، زيرا نزول آيات قرآن سير تدريجى دارند و دانستن آنها لازم است، از اين‏رو، از سوره علق تا ناس را محور تفسير خود كرده است.

حضرت امام خمينى، پس از اعتراف به وجوه مذكور در اعجاز قرآن، به جهت شيوه عرفانى خود در فهم قرآن، اصلى‏ترين چهره اعجاز قرآن را، «معانى بلند عرفانى» آن مى‏داند و معتقد است كه بزرگترين و سرآمدترين چهره اعجاز قرآن، در عرفان آن است و مى‏فرمايد:

اين كتاب عزيز در محيطى و عصرى نازل شد كه تاريكترين محيط و عقب افتاده‏ترين مردم در آن زندگى مى‏كردند ... و در آن حقايق و معارفى است كه در جهان آن روز، چه رسد به محيط نزول آن، سابقه نداشت. بالاترين و بزرگترين معجزه آن همين است .

روايات بخش دوم نيز اگر چه مربوط به نزول الفاظ قرآن بر هفت حرف نمى‏شوند و به حوزه ديگرى تعلّق دارند، و در كلمه سبعة احرف از نظر لفظى به هم شبيهند، از سند قوى برخوردار نيستند. زيرا در روايت اول محمد بن يحيى صيرفى وجود دارد كه او نيز مجهول است. علّامه مامقانى در مورد او مى‏گويد: «حال او مجهول است.» «1»

در روايت دوم هم، سند به صورت مردّد بيان شده است: «عن ابن ابي عمير أو غيره». و ترديد در سند خود موجب نقص در سند است. در روايت سوم هم سند مرسل است كه موجب ضعف آن شده است، چون در آن آمده است:

«محمد بن إبراهيم النعماني مرسلا عن أمير المؤمنين».