اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ كما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.
من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٨)
. تأويل:
كلمه «تأويل» از ريشه لغوى «اول» به معناى بازگشت به اصل هر شىء و يا انتهاى هر شىء است و مفاد تأويل، رسيدن به پايان و سرانجام هر امر يا شىء و يا هر سخن مىباشد و گاهى در معنى مصدرى، يعنى بيان و روشن ساختن و پايان شىء و گاهى در معنى وصفى، يعنى سرانجام و عاقبت شىء به كار رفته و اختصاصى به كلام و سخن ندارد .
در خصوص قرآن، تأويل به معنى «رسيدن به معانى درونى و پايانى هر آيه و يا مراد نهايى خداوند متعال و يا در مواردى آگاهى از مصاديق پنهان آيه» مىباشد و مراحلى از «تفسير» شمرده شده آنچنانكه راغب اصفهانى، به آن اشاره كرده است؛