يادداشت

سید رضا مودب
حوزه/ رئیس دانشکده الهیات دانشگاه قم تصریح کرد: در بیماری ها و مشکلات از جمله شیوع ویروس کرونا، زمینه تقرب انسان به خدا بیشتر از دیگر زمان ها فراهم است.

حجت الاسلام و المسلمین سید رضا مؤدب در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با اشاره به این که از منظر آموزه های دینی، هیچ چیز در جهان هستی بدون اذن الهی رخ نمی دهد، اظهار داشت: ما به عنوان انسان مؤمن باید به همه قضایا و مسایل در این دنیا بر اساس نگاه خیراندیشانه توجه کرده و حتی حوادث به ظاهر تلخ همچون بیماری ها و مصایبی از قبیل سیل و زلزله را هم تفأل به خیر نماییم.

بررسى سندى روايت امام صادق عليه السّلام‏

روايت امام صادق عليه السّلام كه محمد بن يعقوب كلينى، محدث بزرگوار شيعه آن را نقل مى‏نمايد، از جهت سندى، روايت صحيحه مى‏باشد، يعنى همه راويان، ثقه، امامى و از هر جهت مورد اعتبار مى‏باشند كه در كتب رجالى، توثيق شده‏اند و درباره آنان جرحى ديده نمى‏شود؛ شخصيت‏هايى كه در سلسله سند اين روايت هستند، چنين مى‏باشند:

1. على بن ابراهيم‏
على بن ابراهيم كه پدرش ابراهيم بن هاشم مى‏باشد، در همه كتب رجالى مورد تمجيد و توثيق واقع شده است و صاحب يكى از تفاسير معتبر شيعه است. نجاشى در مورد او مى‏گويد:

عَلِیٌّ حُبُّهُ جُنَّة

قَسیمُ النّارِ وَ الجنه 

وَصِیُّ المصطفی حَقّاً

اِمامُ الاِنسِ وَ الجِنّ

2- اعجاز قرآن در بيان استدلالهاى آن و شفافيت و رسائى آنها «2»

مرحوم بلاغى معتقد است، زمانى كه قرآن نازل شد و بر قلب پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم فرود آمد، زمان جهل و گمراهى مردم بود و اغلب مردم بت‏پرست بودند و شرك و نفاق بر عالم چيره شده بود. در آن دوران قرآن براى هدايت بشر از طرف خداوند نازل شد كه بيانگر معارف الهى بود. قرآن براى دعوت بشر به سوى هدايت، از ابزارهاى گوناگون استفاده نمود كه از جمله مهمترين آنها، استدلالها و براهين و حجت‏هاى قرآنى بود كه آنها بسيار گويا و شفاف و در قالبهاى استوار، براى هر مخاطبى فراهم شده بود. و مرحوم بلاغى در بخشى از كلام خود مى‏گويد:

فصل پنجم: كلام نورانى امام صادق عليه السّلام‏

تفاسیر عرفانی :

3- كشف الاسرار و عدة الابرار
تأليف ابو الفضل رشيد الدين ميبدى، از عالمان عارف قرن ششم هجرى، داراى مذهب شافعى و اشعرى‏مذهب، به زبان فارسى و دربردارنده تمامى آيات قرآن است.
تفسير كشف الاسرار، معروف به تفسير خواجه عبد الله انصارى نيز مى‏باشد، زيرا ميبدى در شرح آيات بيشتر از كلام خواجه عبد الله انصارى نقل‏قول مى‏كند و مطالب تفسيرى او را گزارش و شرح مى‏كند.
__________________________________________________
(1). ايازى، همان، ص 603.
روشهاى تفسير قرآن، ص: 263

یو م الرجوع :

تأويل:

دکتر علی خاکی صدیق، معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در آیین رونمایی از درسنامه های علوم قرآن و حدیث و هم اندیشی صاحب‌نظران و مدیران گروه های قرآن و حدیث کشور که روز چهارشنبه 2 بهمن 98 برگزار شد، تاکید کرد : باید همه سعی‌مان این باشد که تاثیر اجتماعی فعالیت های قرآنی در سطح جامعه که بسیار تاثیر گذارتر از سایر علوم است، روز به روز افزایش یابد.

به گروهى از تفسيرهاى عرفانى كه گرايش غالب آنها عرفانى و يا يكى از گرايش‏هاى غالب آنها عرفانى است، اعم از شيعه و اهل سنت، به ترتيب عصر و زمان حيات مفسران آنها، اشاره مى‏شود:

1- تفسير القرآن العظيم‏

تأليف سهل بن عبد اللّه تسترى، از عالمان عارف اهل سنت (م 283 ق) است. تفسير تسترى، دربردارنده بخشى از آيات قرآن است، و در مواردى در ذيل برخى آيات، مطالبى را بيان كرده كه پس از جمع‏آورى آنها، به نام تفسير تسترى معروف شده است. او از عارفانى بود كه معتقد بودند در تفسير قرآن مى‏بايد به بطن آن توجه داشت و هر آيه‏اى چه‏بسا داراى ظاهر و باطن است.