اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.
من ختمکنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع مینماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)
2. اعجام حروف
از ديگر عواملى كه كمك شايانى به اختلاف قراآت نمود، عارى بودن حروف از نقطه بود. تمايز حروف معجمه از حروف مهمله تنها از طريق نقطه ممكن بود.
در صدر اسلام حروف معجمه همانند حروف مهمله نوشته مىشد و فرقى بين «خ و ج و ح» نبود. در حالى كه حروف معجمه در كلمات، كاربرد فراوان داشتند و فقدان نقطه در آنها مشكلاتى را در قرائت حروف و كلمات فراهم مىساخت.
دكتر حجتى مىگويد: